De graanoogst, de mooiste tijd op de boerderij. Een verslagje van de afgelopen twee weken.
De meeste percelen zijn goed oogstbaar, zijn hier en daar wel wat gelegerd, maar valt mee. Helaas staan we al snel stil met een lekke band. Gelukkig is dit snel weer opgelost. Dan nog een keer pech. Slijtage aan de aandrijving van de losvijzels. En geen nieuwe onderdelen op voorraad in Nederland, ook niet binnen een dag te leveren. Dan lossen we t zelf op, met hulp van huisgenoot Wouter.
Dan de moeilijkste percelen. Gelukkig schijnt de zon en droogt het lekker. Ook de liggende tarwe gaat grotendeels mee de combine in. Schade is er zeker wel, deze groene bosjes zijn allemaal korrels dienst weer zijn gekiemd en zijn gaan groeien. Deze tarwe oog grauw. Je ziet er aan dat het twee week te lang op het land heeft gestaan.
Een deel van de tarwe gaat naar een veehouder in het dorp. Daarvoor moeten we even langs de weegbrug.
De tarwe opbrengst is niet heel hoog dit jaar, we moeten genoegen nemen met een gemiddelde opbrengst van zo’n 8500 kg per hectare, met een hectolitergewicht van 71-75 en een vochtpercentage van 14 tot 17 procent. Daar zijn we dan wel weer tevreden mee.
Natuurlijk persen de mannen weer pakjes stro. Dat hoort bij de traditie van de oogst. Diverse afnemers in de buurt maken we er blij mee. Als het werk erop zit worden de machines gelijk weer schoongemaakt voor in de winterstalling.
Na de oogst wordt er drijfmest uitgereden op de stoppel. Daarna wordt er groenbemester gezaaid. We zaaien 2 verschillende mengsels, beide met veel potentie op gebied van biodiversiteit.
Ook hebben we onze nieuwe klepelmaaier getest. Deze maait het gras in het schuine talud, maar werpt het ook tegelijk op het land. Voordeel hiervan moet zijn dat het talud verschraalt, waardoor er ander type vegetatie ontstaat. Meer biodiversiteit dus. Maar ook zou die vegetatie helpen om de nutriënten die in het slootwater zitten, op te nemen, zodat het slootwater dus schoner wordt. Het duurt jaren voordat je hier echt effect van merkt. We hopen er op dat er een vergoedingsregeling komt voor het toepassen van deze methode. Maar daar wachten we niet op.
De volgende oogst komt al weer bijna in zicht. Eind september beginnen we met het rooien van het eerste perceel suikerbieten. Ze groeien hard en zijn gezond. Slechts een enkele biet heeft last van aantasting van het blad. Hiervoor behandelen we de bieten binnenkort weer een keer.
Bekijk het bericht op Facebook voor meer foto’s bij dit verhaal.
20 augustus 2023