Deze week was het eindelijk tijd voor het aardappelen rooien. Rien van Os en de mannen hebben er zin in. Volle vrachten met mooie en schone aardappelen
Als t eerste perceel aardappelen gerooid is, gaan we met de kilverbak aan de slag, het perceel egaliseren. De vorig jaar aangelegde natuurvriendelijke oevers leveren een partij grond op. Dit ligt nog aan de slootkant en die gaan we nu gebruiken om laaggelegen delen van het perceel mee op te hogen. Tot in de late uurtjes benutten we de droge zaterdag om deze klus te klaren. Hulde aan de helpers!
Hoewel de adviseurs het te vroeg vinden om in september als wintertarwe te zaaien, doen we het toch. Nu is de grond mooi.
De mannen van Doorgrond oogsten de pompoenen. Een mooi product, en lekker en gezond. En oranje.
Dan de volgende morgen is er rust. En tijd voor een enigszins spirituele wandeling door de landerijen. Een paadje van de reeën, zij vinden hun weg door de bieten. Opeens springt een ree op uit het veld, hij had zich verstopt in het veld. Prachtige luchten tijdens de wandeling, een mooie wereld. En ondertussen luisteren we naar het verhaal van Jona. Hij wilde niet, vluchtte weg en verstopte zich. Maar hij werd gezien en er werd naar hem omgezien. Soms willen we ons verstoppen, voor van alles. Het kan rust geven om te weten dat ook jij gezien wordt, dat er iemand is die naar jou kijkt en er voor jou is. En zorgt dat het goed komt. Kun jij daar rust van krijgen?
Kom anders ook eens wandelen door de landerijen en geniet van alles waarvoor je je niet hoeft te verstoppen. Er is altijd een weg naar de Toekomst!
Bekijk het bericht op Facebook voor meer foto’s bij dit verhaal.
25 september 2022