Eindelijk kunnen we het land op! Het is vooral tijd om suikerbieten te zaaien.
Het ene perceel is het andere niet. Op het ene perceel ligt de grond al mooie en kunnen we met een lichte bewerking een zaaibed maken. Een ander perceel vraagt meer aandacht. Een keer met de kopeg erover levert een goed zaaibed. Weer een ander perceel vraagt een intensieve voorbewerking. Vorig jaar na de graanoogst is het het alleen een keer gewoeld. Deze grond is van boven vast en van onder nat.
Zaaibedbereider en zaaier blijven dicht bij elkaar. Zo houden we droge grond voor de zaaimachine als tijdens de laatste slagen de regen begint. Dat geeft voldoening: precies als we klaar zijn, barst de bui los.
We hebben ook een origineel perceel. Vorig jaar was het agrarisch natuurbeheer, ‘wintervoedsel’. De grond is vast en nog nat. We frezen daarom een laagje van enkele centimeters en na een middagje drogend weer zaaien we er bieten in. Of het goed komt? Geen idee, gewoon proberen.
Een ander perceel grasland frezen we. Hier komt natuurbeheer.
Symen voorziet de percelen suikerbieten van vloeibare kunstmest en een bodemherbicide.
Ook de mannen van Doorgrond.nl zijn weer van de partij. Ze zaaien voor een Europees onderzoeksproject een perceel suikerbieten met de robot. Het is de bedoeling om deze bieten dit seizoen ook met de robot te schoffelen en eggen.
Ook is er een nieuw bruggetje geplaatst, het dorpsommetje is aangelegd! Toch moet de route eigenlijk nog niet gebruikt worden. Want hij loopt langs de plasdras. En daar ‘wonen’ momenteel heel veel boerenlandvogels. Die moeten in het broedseizoen niet gestoord worden.
Vogelteller Jacob Bosma telt op deze morgen 16 soorten vogels. Dat is een mooie score!
Bekijk het bericht op Facebook voor meer foto’s bij dit verhaal.
23 april 2023