Het wel en wee van natuurinclusief boeren

Als deeltijdboeren is het soms even zoeken naar een balans in de werkweek. Gelukkig was er afgelopen weekend weer gelegenheid voor een dag met de overall aan. Een impressie van een dag met de schep in de hand door het land.

 

In het najaar voeren we slootonderhoud uit. De sloten worden gemaaikorfd, daarmee halen we riet, begroeiing en slotvuil uit de sloot, zodat de sloot optimaal kan functioneren als waterafvoer. Dat is van belang, zeker nu gewassen geen vocht aan de bodem onttrekken en er minder verdamping is. De duikers (buizen in dammen) en drainagebuizen moeten daarna geïnspecteerd worden, soms zijn ze dichtgegroeid of is er grond van het talud voor gezakt.


De veldbonen staan er fris op. De warme periode heeft ze een snelle start gegeven. Hier en daar vinden we een gaatje met ernaast het veldboonplantje. Dieren (wellicht vogels, welke zouden dit doen?) hebben het plantje uit de grond getrokken en hebben het bonenzaadje dat toch zo’n 10cm diep is weggestopt, naar boven gehaald. Hopelijk blijft dit beperkt tot een enkele plant.


Het warme najaarsweer levert ook op dat de luzerne zich nog weer fors ontwikkeld heeft. Samen met de ruige natuurstroken op dit perceel geeft het komende winter volop schuilplaatsen voor dieren in het veld.


Ook de percelen gezaaide wintertarwe hebben dankzij de hoge temperaturen zich fors ontwikkeld. Helaas hebben ook ganzen dit ontdekt en zijn grote delen van een aantal percelen compleet kaal gevreten. Als je dat ziet, mopper je wel even op dat natuurinclusieve boeren. Reële kans dat de wintertarweteelt hiermee is mislukt en dat we volgend voorjaar (delen van) de percelen opnieuw moeten inzaaien, dan met een ander gewas. Momenteel bestempelen we deze vogels toch even als rotganzen. Wat is er aan te doen? Consequent verjagen. Maar hoe doe je dat? Misschien kunnen we hier wel een bruggetje maken naar het gesprek van deze week met een werkgroep uit het dorp omtrent mogelijke wandelroutes door de landerijen. Zouden we een beroep kunnen doen op wandelaars om ons te helpen de ganzen te verjagen op het moment dat ze schade aan de gewassen veroorzaken?


Opvallend (of misschien niet?) is dat er geen geploegde akkers liggen. We hebben niet geploegd, onder andere om een robuustere bodem te houden, met meer organische stof en meer bodemleven. Dat is best spannend. Zo moet er in een perceel doodgespoten grasland met daarop nog een fors pak gras, volgend jaar suikerbieten gezaaid worden. Hier zal nog wel een najaarsgrondbewerking nodig zijn. Maar welke, daar puzzelen we nog op.


Verder hebben we een aantal percelen waar Maatschap A.L Van Os volgend jaar pootaardappelen gaat telen. Een mooie proef met 3 verschillende voorvruchten. Het eerste perceel is gewoeld bietenland. Het tweede perceel is gewoeld grasland. Hier heeft de graszode zich hersteld en groeit nog groen en weelderig. Het derde perceel is een graanstoppel, ingezaaid met een groenbemester. Al met al een mooie variatie. En hopelijk helpt het ons verder op de weg naar meer natuurinclusief boeren.


Voor meer foto’s bij dit verhaal, kijk op onze facebook pagina